"... Na poczštku nie było nic, jedynie Gyinungagap (co znaczy próżnia bšdŸ otchłań). PóŸniej zaœ był Nilfheim, œwiat gdzie rzšdzi mróz. Na południu był Muspelheim, miejsce, gdzie Surt z płonšcym ostrzem sprawuje swe rzšdy. Przyjdzie on na końcu wieków aby wojować z bogami..."

Poœrodku Niheimu jest Ÿródło, zwane Hwergelmer. Z niego to wyplywa wiele rzek, jedna z nich Elivlgor oddaliła się na tyle daleko, że zamarzła, wypełniajšc od północnej strony Gyinungagap.

Gdy zawiał ciepły południowy wiatr lód zaczšł topnieć. Z tych kropli powstały dwa wielkie byty Ymer i krowa Audumbla. Z jej wymienia popłyneły na pokarm dla Ymera- cztery mleczne rzeki; krowa Audumbla żywiła się liżšc lód i kamienie okryte solš.
Ymer (był ojcem olbrzymów, którzy powstali z jego nóg) œpiac spocił się, a z pod jego pachy wyszedł Bure, którego syn Bore poœlubił córkę olbrzyma Baldorna. Mieli onie trzech synów: Odina, Vile i Ve- protoplaœci dynstii Asów.
Synowie Bore zabili Ymera. Zwłoki Ymera wycišgneli na œrodek Gyinungagap. Z ciała Ymera zrobili Ziemię, z krwi Wodę, z wlosów Trawę, z kosci Ymera uczynili Góry, z czaszki zaœ Niebo, które oparli na olbrzymim drzewie Yggdrasil, zwanym drzewem œwiatów. Z brwi Ymera zbudowali w œrodku Ziemi Gród œredni, czyli Midgrad, który mial chronic przed Olbrzymami. Potem rzucili mózg Ymera wysoko w powietrze i tak powstały chmury. Zaczerpneli nastepnie synowie Bore ogień z Muspelheimu i utworzyli Słońce, Gwiazdy i Ksieżyc.

Olbrzym Niorfe miał córke Notte, czyli Noc. Z Nocy zrodził sie Dagur, czyli Dzień. Noc i Dzień otrzymały wozy do objeżdzania Ziemi. Najpierw jedzie Noc; koń Nocy zwie się Zmarzła Grzywa, z jego wędzideł kapie rosa poranna i wieczorna. Na północnych granicach Nieba zamieszkał olbrzym Hräswelgur, czyli œcierwojad. Ma on skrzyła orła. Gdy uleci i pocznie nimi machać, powstaje wiatr.
Krażšc po morzu synowie Bore znalezli dwie kłody drzewa. Wzieli je do ršk i uczynili z nich ludzi. Jeden z synów Bore dal im dusze i życie, drugi - mšdroœć i chęć działania, trzeci - mowę, słuch i wzrok. Oddzielili ich, nazwali jednego mężczyznš Askur, co znaczy Jesion, drugiego człowieka niewiastę - Embla, co znaczy Olsza. Od nich to poczšł sie cały ród ludzki, który zamieszkal w Midgradzie.

Teraz synowie Bore zbudowali na œrodku œwiata Asgard, w którym to zamieszkali bogowie i ich potomstwo. Odin pojšł za żonę boginię Frigg. Z ich potomstwa wywodzš się inni bogowie z rodu Asów.
Był też Wanaheim siedziba bogów zwanych Wanami. Byli to bogowie majšcy we władaniu siły powietrza i przyrody. Po wyniszczajacej wojnie z Asami Wanowie postanowili zawrzeć pokój. W tym celu stworzyli Njorda i oddali go Asom. Zostal on przyjęty w ich poczet i odtšd władał wiatrem, burzš i ogniem. Njord pojšł za żonę Skadi, z którš dochował się dwójki przeœlicznych blizniaków - Freyi i Freya.

Co dzień zasiadajš bogowie pod Yggdrasil, aby sprawowac sšdy. W Asgardzie jest wiele pieknych miejsc. Ale na końcu znajduje się jednak najpiękniejsze, œwiatlejsze od Słońca. Nazywa sie ono Gimle. Ziemia i Niebo przeminę, ale Gimle trwać będzie wiecznie. Dobrzy i Sprawiedliwi ludzie na wieki w nim zamieszkajš...